14 mei 2025.
Samen met Komang en Putu Ari heb ik een bezoek gebracht aan de middelbare school in Selat, gelegen in de heuvels bij Anturan/Lovina. Deze school heeft ongeveer 160 leerlingen, verdeeld over 6 klassen: 2 zevende klassen, 2 achtste klassen en 2 negende klassen (in Nederland eerste, tweede en derde klas).
De leeftijd van de leerlingen varieert van 12 tot 15 jaar.
Er zitten 25 tot 30 kinderen in een klas.
Alles is hier anders dan in Nederland!
De meeste kinderen komen met de motorbike (soort scooter) naar school, gebracht door hun ouders of met een vriend samen op één motorbike. Officieel mag dat nog niet, maar hier wordt dat oogluikend toegestaan.
De leerlingen moeten verplicht een uniform dragen, inclusief sokken, schoenen, enz. En ook nog eens iedere dag een ander uniform. De meisjes hebben vlechten in hun haar, de jongens een kort geknipt kapsel.
We gingen schoolgeld betalen voor Perdi, een jongen die door Futur gesteund wordt. Putu Ari en Komang gaan iedere maand de diverse scholen langs om schoolgeld te betalen voor de kinderen die door Futur gesteund worden.
Het schoolgeld moet cash betaald worden en dat wordt bijgehouden in een schriftje. Dat kan niet anders, omdat de meeste mensen op Bali niet online kunnen bankieren. We kwamen dus schoolgeld betalen voor Perdi. Dat werd netjes in een schriftje genoteerd.
Voor de hele school zijn 15 laptops beschikbaar, die om de beurt door een klas gebruikt kunnen worden. De leerlingen moeten tegenwoordig wel een mobieltje hebben om online afspraken te maken en opdrachten uit te voeren. De meeste kinderen hebben gelukkig wel een mobieltje.
We zijn heel blij als we nog goed werkende mobieltjes uit Nederland krijgen voor kinderen die nog geen mobieltje hebben.
De school ziet er ook heel anders uit dan in Nederland; minder modern, oude tafeltjes en stoelen, vuile wanden en het kantoor en de bibliotheek zien er minder georganiseerd en rommelig uit. Het schoolplein is vrij klein met een randje begroeiing.
We zijn in diverse klassen geweest. De leerlingen waren gedisciplineerd en heel vriendelijk, de onderwijzers eveneens. Ze vonden het ook prima om op de foto te gaan en ik heb toestemming om deze op de website te plaatsen.
Ik heb een paar werkschriftjes bekeken van een paar leerlingen; het viel mij op dat ze (allemaal?) een keurig handschrift hadden.
Al met al vond ik het een bijzonder bezoek aan een middelbare school op Bali.
Fia Wiegel
